نگرش فلسفی اسلامی به مسالۀ معناداری زبان دین

بخش نخست/
مقدمه (۱)
از اوایل قرن بیستم که مسالۀ زبان نقشی محوری در فلسفه یافت، موضوع معنا و نحوۀ ارجاع آن در حوزه‌های مختلف اندیشه‌ورزی انسان، همچون مابعدالطبیعه، اخلاق، هنر و دین مورد توجه قرار گرفت. نزد ویتگنشتاین اول، نحوۀ معناداری گزاره‌ها بیش از محتوای فلسفی آن‌ها اهمیت یافت. او در تقسیم قضایا به اتمی و … ادامه خواندن نگرش فلسفی اسلامی به مسالۀ معناداری زبان دین